اضطراب بعدازولادت یک نوع از تشوشات روانی است که با احساس اضطراب مشخص میگردد. اضطراب وتشوشات روانی درهر مرحلهء حیات بوجود میآید وزمانی که به تعقیب ولادت اتفاق میافتد بنام تشوشات بعداز ولادت یاد میگردد. اضطراب بعداز ولادت مجموعه ای از احساسات است که شامل متأثر بودن و مشوش بودن برای مدت شش ماه یا اضافه تر به صورت متواتر، وحشت داشتن از این افکارکه شاید نوزادشان ازبین برود یا اینکه هرگاه شخص دیگری از نوزادشان مراقبت کند ممکن مراقبت مناسب نباشد، افکارمشوش با انجام دادن یک عمل به صورت مکرر مثلأ شستن دست ها ویا تمیز کردن منزل به صورت متواتر باوجود انجام این کار در فرصت قبلی، اضطراب از درد وهیجانات زمان ولادت و تخیلات آن به صورت مکرر، مشکلات در تطابق یافتن به وظیفه ویا مسؤولیت مادربودن ودیگراتفاقات اضطراب آوردرعین زمان، حملات مکرر ترس ووحشت از شرایط نو و همچنان تشویش داشتن از این که از نوزاد و فامیل دورشوند. این همه تغییرات، تحولات، تطابق به این شرایط و عهده دارشدن مسؤولیت مادری طبیعتاً خانم را تحت تأثیر قرارمیدهد. البته اضطراب بعدازولادت ازافسردگی بعدازولادت متفاوت است و به صورت معمول عواقب اضطراب بعدازولادت به اندازه محدودی شناخته شده است اما خانم های مصاب باید بدانند که اضطراب بعدازولادت میتواند به صورت مکمل تداوی گردد.
عوامل مساعدکننده
عوامل مساعد کنندهء اضطراب بعدازولادت به صورت مکمل شناسایی نگردیده است اما تااندازه مشابهت به افسردگی بعدازولادت دارد. شواهد نشان دهندهء یک تعداد عواملی است که زمینه را برای اضطراب بعدازولادت مساعد میسازند، که این عوامل شامل داشتن تجربه از موجودیت اختلاطات روانی قبلی همچون افسردگی ویا شخصیت دوقطبی، تحدید ذهنی ویا جسمی در طفولیت ویا دررابطه زن وشوهری قبلی، تحدید جسمی ویا ذهنی درزندگی فعلی، داشتن رابطهء ناهنجار با مادرخود ، معتادبودن به ادویهء مخدروالکهول ، داشتن اضطراب از روابط ناهنجار با شوهر ویا حامله شدن به صورت مصنوعی، عدم موجودیت معاونت در امور منزل و عدم موجودیت کمک روحی وروانی و صحبت کردن در موارد مربوطه با شخص دیگر. یک تعداد ازعوامل دیگر که زمینه را برای انکشاف اضطراب بعدازولادت مساعد میسازند شامل غربت، تنها بودن درزمینهء تربیه اطفال ، داشتن طفل نا آرام، داشتن اختلاطات درزمان حاملگی و داشتن حمل درسال های نوجوانی میباشند. اضطراب بعدازولادت معمولاً درنتیجهء حاملگی بدون پلان بوجود میآید.
اعراض مرض
ازآنجاییکه میدانیم چون اعراض اضطراب بعدازولادت به اندازهء افسردگی بعدازولادت واضح نیست بناءً خانم مصاب در ارتباط به اعراض آن، مطمین نمیباشد. حتی اگر کدام حالت غیرمعمول را مشاهده ویا احساس میکنند بی اندازه بی میلی نشان داده وآن تحولات رابا دیگران درجریان نمیگذارند. البته اقدام عاجل درمورد اضطراب بعدازولادت بی نهایت با اهمیت است زیرا در قسمت تداوی مرض کمک میکند. بناءً مادرواطرافیان اوباید در مورد اعراض مرض آگاه باشند تا به زودترین فرصت به داکترمعالج مراجعه کرده ودرمورد تداوی آن اقدام کنند. اعراض معمول مرض داشتن افکار مشوش در مورد اینکه آیا قابلیت کاری درمورد نگهداری نوزاد دارد ویا خیر، تشویش درمورد اینکه توانایی متوقف ساختن افکاراضطرابی راندارند، داشتن افکار هراس داشتن به صورت متواتر، احساس خطرباوجود عدم موجودیت هیچگونه خطر، داشتن افکار دیدن اشیا ویا شنیدن صدا بدون موجودیت کدام شی ویا صدا، احساس شخی عضلی که منجر به احساس درد کاذب درساحهء بطن وسینه وقلبی میگردد، عدم توانایی به خواب رفتن با وجود اینکه طفل شان راحت خوابیده وموقع مناسب برای استراحت خودشان میباشد، افکار مشوش دربارهء نوزادشان که ممکن بدون موجب ازبین برود، تغییردراشتها ووزن خانم مصاب، کاهش دراعتماد به نفس وروآوردن به دخانیات میباشند. اعراض مرض به صورت تدریجی در ظرف دوتاچهار هفته بعداز ولادت انکشاف میکند و میتواند تا چهار تا هشت هفته بعداز ولادت ادامه بیابد و در بعضی واقعات حتی تا دوسال دوام میکند.
تشخیص و تداوی مرض
چون این مرض بسیار معمول است به صورت عموم داکتر معالج درمورد اعراض مرض از مریض جستجو میکند. داکترازمریض میخواهد تا سوالنامه مربوط به مرض را مرور وبه آن جواب بدهد. یکی از مهمترین طرق تشخیص مرض اضطراب بعد از ولادت ارزیابی درجه بندی ادینبورو میباشد. گرچه این درجه بندی برای افسردگی بعدازولادت طراحی گردیده اما در مورد اضطراب بعدازولادت سوالهای را مطرح میسازد. علاوتاً به منظور تفکیک مرض از دیگر حالات یک تعداد ارزیابی های دیگرازقبیل معاینهء خون (حدپایین آهن خون)، معاینهء غده تایروئید (مشکلات هورمونی) و معاینهء فشارخون (فشاربلند خون) صورت میگیرد. تداوی مرض ارتباط میگیرد به شدت اعراض. در صورت موجودیت اعراض خفیف تا نیمه شدید ازطریق گفتگوبا داکترمعالج که زمینه را برای بازکردن اعراض وهدایت داکتر برای تغییر افکار مشوش ومنفی مریض وهمچنان داشتن رژیم غذایی مناسب و اجرای تمرینات ورزشی در زمینه مفید خواهند بود. مصابین مرض که دارای اعراض شدید اند برعلاوهء اقدامات فوق تحت تداوی دوایی نیز قرار میگیرند. یکی از نکات عمده در پیش گیری وتداوی مرض آنست که تماس به داکترمعالج و توضیح کردن تغییر وتحول دراحساسات شخص وشناسایی اعراض مرض در مراحل ابتدایی بی اندازه مفید واقع میگردد.
