امراض التهابی روده ها شامل دومرض معمول کرون ومرض التهابی که سبب زخم برداشتن پرده یا سطح مخاطی روده هاو بنام السراتیوکولایتس یاد میگردد. مرض کرون سبب التهابی شدن هرساحه ازسیستم هضمی میگردد. علت اساسی امراض التهابی روده ها ضعف سیستم دفاعی عضویت است. این گروپ امراض غیر قابل معالجه بوده و تداوی دوامدار وطولانی را ضرورت دارد. امراض التهابی روده ها درآسترالیا نهایتآ معمول است که وقایع آن اضافه ترازوقایع امراض نوع اول شکروحتی تصادم های ترافیکی میباشد. تقریبآ سالانه شصت ویک هزار نفر به این گروپ امراض مصاب میگردند. این گروپ امراض شدیدآ شخص مصاب را در همه امورزندگی متأثر میسازد.
اعراض مرض
مصابین مرض که دارای اعراض میباشند معمولآ امورزندگی شان بیشتر از آنهاییکه اعراض مرض شدت کمتر دارد ویا هیچ نوع اعراض را ازخود نشان نمیدهد بحرانی میباشد. مشکل بودن پیِشبرد امور رزومره ازاثر این گروپ امراض را میتوان مشابه به حالتی مثلآ قطع شدن دست ویاپا دراثریک حادثه دانست. اعراض این گروپ امراض آنقدر آزاردهنده استند که میتوان آنهارا مشکل تراز اعراض مرض صرع ویا مرض روماتیزم قلبی وهمچنان حالت تآخیرعقلی ودماغی دانست. اعراض مرض شامل درد، استفراغ، اسهال، خونریزی سیستم هضمی، خستگی، خارش جلدی و نفخ وباد در روده ها میباشد. اکثر این اعراض از نظراجتماعی قابل قبول نبوده و اکثراً سبب این میشود تا شخص مصاب گوشه گیری کرده وروحاً متأثر گردد. تأثیرات روحی مرض درنتیجهء عوامل مختلف مانند کمبودانرژی، ازدست دادن کنترول، تشوشات و مشکلات در خوابیدن، تصور منفی در مورد وجود واندام شخص مریض توسط خودش ویا اینکه فکرمیکند تمام وجودش کثیف است، درد متواتر، اختلافات نظری درساحهء شغل ووظیفه ویا درفامیل، احساس تنها بودن، ترس ووحشت ازآینده که شاید حملات اسهالی اتفاق بیافتد و بالاخره عدم آگاهی در مورد مرض شان آنهارا اضافه تر متأثر میسازد.
این گروپ امراض همراه با افسردگی و اضطراب های روانی همگام میگردد وبه این اساس در ضمن تداوی خود مرض مهم است تا از نظر روحی نیز کمک وهمیاری گردند. که این کمک و همیاری میتواند توسط اعضای فامیل، همکاران و دوستان صورت گیرد که مخصوصآ این حالت در مورد اطفال و نوجوانان که به این گروپ امراض مصاب اند صدق میکند. اطفال و نوجوانان بنابرعدم آگاهی کامل از حالت شان بیشتر به گوشه گیری پناه برده و حالت افسرده به خود میگیرند. یکی از نتایج این گروپ امراض از نگاه جنسیت نزد پسران عدم بزرگ شدن اندام و نزد دختران اضافه وزنی می باشد و همچنان جلوگیری از خوردن هرنوع غذا به این تصور که ممکن اعراض مرض را شدت ببخشد نزد پسران سوَتغذی را بار میآورد، این همه از نظر اجتماعی برای مریض متأثر کننده میباشد. چنانچه متذکر شدیم که عواقب مرض از نظر اجتماعی متشنج تر از اعراض مرض است به این معنی که افراد مصاب خصوصاً اطفال و نوجوانان ازاین که با اعراض مرض مثلاَ اسهالی مطابقت کنند مجبوراً از فعالیت های روزمره بکاهند و همچنان نوجوانان و جوانان به منظور جلوگیری ازشرمندگی در بین همقطاران و رفقا از فعالیت های مربوط آن سنین خودداری کرده و به گوشه گیری روآورده که نهایتاً سبب افسردگی میگردد.
تشخیص مرض
چون دو مرض عمده این گروپ امراض اعراض مشابه به نمایش میگذارند بناءً تشخیص مشخص از مرض که در جریان است باید صورت گیرد. البته باید گفت که این گروپ امراض اعراض مشابه به امراضی مانند التهاب اپندکس و سندرم تحریک کنندهء روده ها ازخود نشان میدهند، یک تعداد از تفاوت های هم وجوددارد که میتوان دو مرض عمدهء این گروپ را تشخیص تفریقی کرد. در مرض کرون معمولاً همهء ساحات سیستم هضمی میتواند مصاب گردند و عمدتاً نواحی مانند روده های بزرگ و قسمتی ازروده های کوچک که بنام الیوم یادمیگردد، همهء جدارروده ها التهابی میگردند و ساحهء مقعد در مرض کرون التهابی نمیگردد. برعکس در مرض التهابی روده ها که ساحهء مصاب به شکل السراتیو یا زخم میباشد التهاب از ساحهء مقعد آغاز میگردد و به دیگر نواحی روده های بزرگ میرسد. این نوع مرض اضافه تر محدود به روده های بزرگ بوده و صفحهء سطحی روده ها که صفحهء مخاطی است متأثر میسازد. از نظر موجودیت اعراض در مرض کرون دردهای بطنی و کاهش وزن و بی اشتهایی، دفعات اسهال از طرف شب و ناراحتی عمومی و داشتن تب موجود میباشند، در مرض التهاب السراتیو روده ها درد بطنی، اسهال توأم با خون و همچنان احساس وقوع اسهال اما عملاً صورت نمیگیرد نزد مریض موجود میباشند. از نقطه نظر موجودیت التهاب در روده ها نواحی مصاب در مرض کرون به شکل ساحوی میباشد اما در مرض السراتیو التهاب به نوع دوامدار و همه گیر است یعنی این که تمام ساحهء روده را احتوا میکند. در مرض کرون آبسه موجوداست اما در مرض السراتیو آبسه وجود ندارد. همچنان در مرض کرون نواحی زخم دار وجود دارد اما در مرض السراتیو این زخم ها خونریزی میداشته باشند. و بالاخره سگرت کشیدن مرض کرون را تشدید میبخشد اما برعکس شدت مرض السراتیو با سگرت کشیدن تنقیص میابد.
تداوی مرض
طوری که تذکر رفت معالجه مکمل این گروپ امراض وجود ندارد اما در قسمت تداوی آنها اقداماتی میتواند صورت گیرد. تداوی این گروپ امراض اقدامات بی اندازه وسیع را دربرمیگیرد که از حوصلهء این نوشته خارج است، اما تا اندازهء محدود دراینجا تداوی مرض خلاصه می گردد. سگرت کشیدن یکی ازعواملی است که مرض کرون را شدت میبخشد بناءً قطع سگرت کشیدن میتواند قدم بسیار مثبت در بهبودی از اعراض مرض باشد. اقدامات مهم در بهبود اعراض این گروپ امراض برعلاوه تقویت روحی و کمک های همه جانبه درسطح اجتماعی توسط اعضای فامیل، دوستان و همکاران درساحهء کار، خودسازگاری با اعراض میتواند باارزش باشد. تغییر مثبت طرززندگی به شمول تغذیهء مناسب، تمرینات ورزشی، اخذ ویتامین ها و منرال ها مانندکلسیم وویتامین های دی و بی دوازده، آهن ، روی و فولیت مفید اند. برعلاوه هپنوتیزم یا خواب مصنوعی، یک تعداد ادویه ها نیز تا اندازه در کاهش اعراض مرض مفید واقع میگردند. درصورت عدم جواب مثبت درمقابل اقدامات فوق انجام عمل جراحی در نهایت امرصورت میگیرد.
